Uff! ne biçim bir haftaydı ya...Pazartesi abim arayarak 6,5 aylık gebe olan yengem Goncanın, kanama ve sancı sebebiyle hastaneye kaldırıldığını söyledi...Pazartesi akşamı Özgür ve Siemens tayfasıyla yapacağım halı saha maçını ekerek doğal olarak Nişantaşı Amerikan Hastanesine gittik Yeşimle...Abimi gördük Goncayı gördük...Annemler de ordaydı...Annem herkesten daha perişan...Neyse, çocuğun sağlıklı gelişimi için doktorlar bebeği mümkün olduğu kadar uzun süre anne karnında tutmaya çalışıyorlar...Çünkü anne karnında 1 gün, küvezde 5 güne eşitmiş...Gonca da nasıl acılar içinde ama sıkıyo kendini çocuk çıkmasın diye :( Neyse yapacak birşey yoktu eve döndük geç vakitte...Hafta içi telefonla konuşmalara falan yaptık...Çarşamba gayet iyileşmişti Gonca...Hatta Cuma eve çıkacam gibi şeyler söyledi...Ben de Cuma akşamı için Karayip Korsanlarına internetten bilet aldım...6 kişi için...Hatta Kerem de sen geliosan ben de geliom dedi, o da bilet aldı...Merveyi bile alacaktım evden gidip yaw...Cuma günü bunları konuşuyoruz...Cumartesi akşamı eve misafir kabul ettik, pazar da yeşimin iş yerinde arkadaşıve eşiyle buluşacağız...Aralarda da Goncayı evinde ziyarte edecez diye düşünüoz...Mamafih, Cuma günü öğleden sonra telefon geldi...Gonca çok kötüleşmiş, Ya Cuma akşamı ya Cumartesi doğum olacakmış...Gittik tabii bütün planları iptal edip...Cuma akşamı 4de çıktık, karşıya geçtik...Goncacım acaip acı çekiodu...Anne karnına iki alet bağlamışlar, sürekli biri bebeğin kalp atışını, diğeri annenin sancısını ölçüyor...Orda durduk, Gonca acıdan ağlıyodu, annelerin de morali bozuk tabi...Necla teyze de ağlıyodu...Neyse, doktoru gelip odada 10 kişi görünce kovdu bizi odadan...Lobide bekledik...Sonra yapacak birşey olmayacağına karar verip eve döndük Yeşimle...
Ertesi gün(Cumartesi) sabah erkenden babamlara kahvaltıya gittik...Sonra da hastaneye gidecez...Zaten içeri almadıkları için hastaneye gitmenin de bir anlamı yok ya...Gerçi tek tek görebildik...Neyse, babamlar direkt hastaneye giderken, biz de yeşimin arkadaşı Çiğdemi aldık Zeytinburnundan, öyle geçtik Nişantaşına...Hiç değilse hastanenin etrafında dolaşırız diye...Nişantaşında oturan Yeşimin diğer kankası Aysen de geldi...(bu arada Aysenin bir erkek arkadaşı varmış, bir türlü tanışmak nasip olmadı, hep bi işi oluo çocuun, uyduruo mu ne :))
Goncayı abimi gördük, Nişantaşı civarında dolaşmaya çıktık...Muratla Deniz geldi, ben onlarla takıldım akşama kadar...Daha sonra gittiler, tekrar kızlarla buluştum, akşam saat 8,30 u ettik o civarda...İtalyan günleri mi ne vardı bi sokağı kapatmışlardı, Alfa romeolar felam...Bu arada Nişantaşının kızları neymiş ööle yaaaww....Alla alla...Ehm....Neyse, bi iki foto şimdi:
Akşam 20:30 civarı hastaneye giderek son kez baktık, yapcak birşey yoktu, eve gidip dinlenelim dedik, AYsen çok ısrar etti gelin bana, hastaneye yakın, bi problem olursa gidersiniz diye, bizim evi mok götürüodu, eve gidip biraz evle ilgilenelim dedik...Eve gittik, yeşim kızdı bana masanın üstünü topla diye...Saat 22:00 bu arada...Ben de as biraz toplamaya başladım ki masayı, babamdan telefon geldi...Saat 23:00 de Goncayı ameliyata alıyolarmış...Artık geri dönüşü yokmuş...Apar topar eve girmemizle çıkmamız bir oldu tabii...Son sürat bastık hastaneye gittik...Goncayı ameliyathaneye alırkene yetişemedik ama :( Neyse gittik yapcak bişi yok, endişeliyiz bebeğin sağlığıyla ilgili...Çok gergin bir bekleyiş oldu...Abimi de ameliyata sokmuşlar bu arada...Dedim abim kesin bayılır içeride :) Zaman beni haklı çıkardı...hehe...
Ameliyat başladıktan 20 dakika sonra bir adam çıktı içeriden...Hemen gittik yanına da, adam uyuşma daha yeni başladı, henüz ameliyata yeni başlacaka, merak etmeyin diye geliim söyledim dedi, epidural mı dedi ne dedi bilemiom...Fake olaydan sonra, bir 10 dakka daha bekledik ki, aynı adam gelip, bebeği aldık, gayet iyi gözüküyor dedi, Direkt yukarı yoğun bakıma aldıkları için bebeği göremiyoruz biz tabi...Rahatladı herkes...tabii bir de enfeksiyon riskleri var, ilk üç gün, ya da 1 hafta çok önemliymiş bebek için...Şu anda hala mücadele ediyor bebek, annesini çektiği(yoğun bakım odasında) resimler en üstte...Can bebek dayan biraz daha yavrum ya...Kıyamam sana ben...Yavrum nasıl daha doğar doğmaz o kadar kabloya bağlandın sen...en az 1 ay kalacak küvezde, göremicez biz tabii,,,annesi gğnde 2 sefer görebiliyor sadece...
Biraz rahatlamış ama tabii bebeği düşünerek gece 2 gibi eve gittik biz Yeşimle geri...Pazar sabahı geri geldik Hastaneye, benim kayınpederle kayınvalide de geldi...E tabi Yelda bi de eksik olur mu :)...Kısa bir ziyaretten sonra ayrıldı kaynanamlar, sonra özgürle nuray geldi, umutla nihal geldi....Onlar öyle baktılar...Sonra hep beraber Nişantaşına gittik gene :) Bu arada tabii Gonca gayet iyiydi çok sevindik ona...
Gene akşama kadar oralarda sürtüp bişiler yedik içtik, Sonra akşam abimlere son bir kez bakıp eve döndük...İşte akşam da kışlıkları kaldırıp yazlıkları koydum, bi sürü gereksiz don falan attım hepsini, vs vs...Şİmdi Pazartesi sabahı, abimi aradım herşey olduğu gibiymiş, hala bekleşiyoruz....Can bebek, sağlıklı olsun nütfen, bi problem çıkmasın, öpücem onu ben...Rakçı yapcam...
Neyse herkes bir müddet uyukladıktan sonra Cansal'a saldırmaya karar verdik...
He işte, Cumartesi karşıay geçip aldık Tonelab'ı...Ordan da Kağıthane'ye Cansal'ın depoya gittik...Bize bilimum kamuflaj elbisesi, tişört, don, atlet verdikten sonra bir de Urfadan diye bir yerde kebap ısmarladı...Sağolsun arkadaşım...
Öğleden sonra da caddeye falan gittik işte, arabamı yıkattım, eski notebookumu babama vercem Türkçe işletim sistemi ve uygulamalar kurmaya başladım...Hadi hayırlısı...
